পাৰ হোৱা ৰাতিৰ বৈ যোৱা বতাহ
ধৰা হওঁক, বতাহজাক আছিল
এজাক ধুমুহা
নাইবা ধৰক, টাইফুন
শেৱালী জানো বাদ দিয়ে ফুলিবলৈ ?
পুৱতিৰ শেতেলীত জোন-ভিজা পাতবোৰে কয়
শেৱালি আকৌ ফুলিব
দুৱৰিৰ বোকোচাত জীপাল মুকুতাই কয়
শেৱালি আকৌ ফুলিব
পানীপতাৰ টিপ্ টপ্ শব্দয়ো কয়
আকৌ ফুলিব শেৱালি
শিলাবৃষ্টিৰো আছে অতীত
শিলাবৃষ্টিৰো আছে অতীত
বৰষুণৰ শিলবোৰতো শিল নহয় !
গোট মৰা পানীবোৰৰ গোপন মন্ত্ৰণা
পানী হোৱাৰ তাড়নাত অন্তহীন ব্যস্ততা
গোট মৰা জুলীয়া ক্ৰিষ্টেলবোৰে কয়
আকৌ গলিব হৃদয়
হৃদয়ৰ পলসুৱাত গুজিছিলোঁ আমি যে সম্ভাৱনাৰ ঠাঁনি !
তুমি, মই, তেওঁ, আমি
টাইফুনক নেওচি সেউজীয়াই ক’ব
আকৌ শেৱালি ফুলিব
No comments:
Post a Comment