শুকান নষ্টাল্‌জিয়া

কপৌ ফুলৰ সুবাসে সেউজীয়া কৰি তোলে মোক পুনৰবাৰ
তোমাৰ ওঠৰ বৰ্হমথুৰিৰ চিটিকনিত মোৰ ঘোলা দুৱৰিয়েও কয়
সেউজীয়া নোহোৱাকৈ থকাৰ প্ৰয়াস ব্যৰ্থ
মোৰ শেঁতা কুঁৱলিত তুমি ভালপোৱাৰ জন্দিচ হ’লেও
কেতেকীৰ বিননিত ঢোলটোকে নিমন্ত্ৰণ জনোৱাত আগ্ৰহী
তোমাৰ মুগাৰ নাচোনত পুনৰবাৰ গগণা এটিকে চুম্বন কৰিবলৈ ভাল পাম
যদিওবা পেপাঁভাজীয়া নাচোনৰ মুদ্ৰাকেইটাই এতিয়া কুলিৰ বৰণকেই প্ৰতিনিধিত্ব কৰে
যদিওবা নেঘেৰী খোপাই আগ্নেয়গিৰি হৈয়েই জাপ মৰা হাবিয়াস চলায়
কিম্বা তোমাৰ কাঁজল সনা ঢোলৰ মাৰিডালে মোৰ কলিজাটোতেই চাব মাৰে
পুনৰবাৰ সেউজীয়া হোৱাৰ বাসনা মোৰ ওপজে
চুই চাব বিচাৰোঁ পুনৰবাৰ তুমি আঁকি যোৱা সেই শুকান নষ্টাল্‌জিক ছবিখনি 
হালধীয়া হৈ পৰি আছে যি মুকলি বিহুৰ পেলনীয়া চুক এটাত 

(ই-আলোচনী "স্পন্দন"ত প্ৰকাশিত)