শুকান পাৰিজাত

দিগন্তময় বিৰতিৰ অন্তত এপাহ ফুল মলমলাইছিল আজি
গৈ আছিলোঁ অব্যতিক্ৰমী পথেৰে
য’ত পালোঁগৈ এখনি নন্দন-কানন
নৰওঁ বুলিও থমকি ৰ’ম বুলি ভবাতো নাছিলোঁ
তাৰেই পাৰিজাত এপাহিত সনা আছিল ফিৰ্‌ফিৰিয়া সুবাস
সাগৰময় গভীৰতাৰ শিপাই খামুচি ৰাখিছিল আজি
আকাশময় বিৰতিৰ অন্তত
আকাশময় বিৰতিৰ প্ৰান্তত বুকুত এপাহ ফুল ফুলিছিল আজি
ঘ্ৰাণৰ তাৰণাতেই চিঙো বুলিও চিঙিব নোৱাৰিম বুলি ভবাতো নাছিলোঁ
বিৰতিৰ আগতেই চিঙি পৰিছিল শুকান পৰিজাত
সাগৰময় গভীৰতাত খহি পৰিল মোৰ বুকুৰ ৰক্তজবা আঁহতৰ পাত

No comments:

Post a Comment