মুকুতা

               মুকুতা মই দেখিছোনে নাই নাজানোঁ । সেইবাবেই চাগে, নিয়ৰৰ কণিকাবোৰ মুকুতা নেকি বুলি সুধিলে তুমি হাঁহা । তুমি হাঁহিলে কেইটিমান মুকুতা নিগৰে । ওঁঠত কিয় মুকুতা লৈ ফুৰা বুলি যেতিয়া সুধোঁ, তুমি কোৱা. " চকুত তুমি মুকুতা লৈ ফুৰা যে !" চকুৰ মণিয়ে মুকুতাৰ ৰূপ ল'লে পৃথিৱীখনেই মুকুতা হয় বুলি তুমি ক'লেই জানো মই মানি ল'ম ? তুমি কোৱা, " যুধিষ্ঠিৰ আৰু দুৰ্য্যোধনৰ দৃষ্টি একে হ'বই নোৱাৰে ।" নিজকে তুমি ভাগ্যৱতী বুলি ক'লেই মই জোকাবলৈ ভাল পাম. " মই মুকুতা নেদেখা বাবেই তুমি ভাগ্যৱতী নেকি ?" আচৰিত হওঁ যেতিয়া খং নকৰাকৈয়েই আৰম্ভ কৰা তুমি বুজাবলৈ । তুমি কোৱা যে মই দেখা মুকুতাবোৰ ভঙা শিলৰ কেইটামান টুকুৰাও হ'ব পাৰিলেহেঁতেন ! মানি লওঁ মই যুধিষ্ঠিৰ আৰু দুৰ্য্যোধনৰ চকুৰ বৈসাদৃশ্যতা । মুকুতা উজলি উঠে তোমাৰ ওঁঠত, হয়তো মোৰ চকুতো ।